کاش همه اتفاقای دنيا باب دل آدم بود

شده تقدیر کسی باشی و قسمت نشود؟سالها گیر کسی باشی و قسمت نشود؟پشت یک قلب به ظاهر خوش و یک خنده ی تلخشده زنجیر کسی باشی و قسمت نشود؟در میان تپش آینه پنهان شوی روح و تصویر کسی باشی و قسمت نشود؟شده در اوج جوانی با همین ظاهر شادتا گلو پیر کسی باشی و قسمت نشود؟شده آزاد و رها باشی و تا عمق وجودرام و تسخیر کسی باشی و قسمت نشود؟می شود با همه ی ریشه و رگهای تنتسالها گیر کسی باشی و قسمت نشود؟پ ن :هرچی سنت بالاتر میره به‌دل‌گرفتن بی‌فایده‌تر میشه، نهایتا میتونی مثل شب عاشورا مدتی چراغ‌ها رو خاموش کنی و بعدش دوباره به اطرافت نگاهی بندازی و با باقی‌مونده‌هات ادامه بدی......#هذیون کاش همه اتفاقای دنيا باب دل آدم بود...